ข้าก็แค่สตรีคนนึงเท่านั้น

บนหน้าผาสูงชันที่ไม่รู้ว่าคือสถานนี้คือที่ไหน ในวันที่แสงแดดร้อนแรง 

แต่ยังคงมีลมที่พัดผ่านมาเบาๆ ณ ที่แห่งนี้กลับมีร่างเล็กที่นอนอยู่บนโขดหินใหญ่   

ใบหน้าแม้งดงามแค่ไหน แต่ดวงตากลับเต็มไปด้วยน้ำตาที่ไหลราวกับจะไม่มีอะไรมาหยุดน้ำตานี้ได้ 

ร่างเล็กนั้นดูบอบบางราวกำลังจะแตกสลายได้ทุกคราวแม้สายลมจะพัดผ่านเพียงเบาๆ เท่านั้น  

แต่สายลมที่พัดผ่านมาเหมือนกำลังพัดผ่านเรื่องราวมากมายในชีวิตที่ผ่านมา 

และพัดมาเพียงเพื่อปลอบโยนจิตใจฉันในตอนนี้ว่าทุกอย่างกำลังจะผ่านไปแล้ว

อย่าได้รู้สึกหรือเจ็บปวดอีก  แต่ความเป็นจริงความรู้สึกของฉันในตอนนี้  

ในความเป็นจริงยังมีความความโกรษความแค้น ความผิดหวัง ความสับสน

"แต่สุดท้ายกลับมีความยินดี ยินดีที่ได้เรียนรู้ ยินดีที่จะละทิ้ง และยินดีที่จะจากไป  

หวังว่าการจากไปครั้งนี้คง " เงียบพอ" 

หวังว่าสักครั้งหรือสักวันฉันจะได้รับความจริงใจ 

ได้รับความรักกลับมาบ้างสักครั้ง  หรือสักนิดเดียวก็ยังดี 

ฉันสัญญาว่าจะถนอมและรักษาความรักนั้นให้ดีที่สุด  

"ในที่สุดคงถึงเวลาที่ต้องไปแล้วสินะ ฉันได้แต่ยกปืนขนาดเล็กในมือและจ่อมาที่หัวใจตัวเองเท่านั้น"     

"โลกคู่ขนาน"

ในโลกแห่งนี้ทุกอย่างขึ้นอยู่กับพลังและเงินทองเท่านั้น ที่แห่งนี้แบ่งคนออกเป็นสองประเภทนั้นคือ
สวะ และ ผู้มีพรสวรรค์

พลังแบ่งออกเป็นสีพลัง  

สีทอง          ผู้มีพลังสุงสุดสามารรวมเวทได้

สีแดง          ผู้มีพรสวรรค์ด้านการใช้พลัง

สีเขียว          ผู้มีพรสวรรค์ด้านการรักษา

สีดำ           ผู้มีพรสวรรค์ด้านการใช้พิษ

สีม่วง          ผู้มีพรสวรรค์ด้านการควบคุ้ม

สีเหลือง       ผู้สามารใช้เวทได้ระดับล่าง

สีขาว          ไม่สามารถใช้เวทใดๆได้ 

***นิยายเรื่องนี้เป็นการแต่งนิยายเรื่องแรก หากภาษาไม่รื่นไหล บรรยายไม่สมจริง ต้องขอโทษทุกคนด้วยนะคะ 

ก่อนอื่นข้อชี้แจ้งว่านิยายเรื่องนี้ไม่มีการอ้างอิงประวัติศาสตร์ใด บุคคลในภาพ หรือเรื่องราวที่เกิดขึ้นในนิยายเรื่องนี้เกิดจากจิตนาการ

ของผู้แต่ง  และการแต่งนิยายขึ้นครั้งนี้เพื่อตอบสนองความต้องการบ้างอย่างของตัวเองเท่านั้น  อาจจะไม่ถูกใจใครหลายๆคนแต่

ผู้แต่งพร้อมรับทุกคำติชมและยินดีนำมาปรับปรุงแก้ไข หากอ่านเจอคำผิดใดๆสามารถแจ้งได้ตลอดนะคะ เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะคะ